Proces usamodzielnienia się - warunki, zadania opiekuna, dokumenty, pomoc finansowa

Warunki jakie powinna spełniać osoba usamodzielniana:

1.   pobyt w rodzinie zastępczej lub placówce, który nastąpił na mocy postanowienia Sądu,

2.   okres pobytu poza rodzina naturalną wynosi przynajmniej jeden rok,

3.   uzyskania przez nią wykształcenia,

4.   osoba, która przebywała w specjalnym ośrodku szkolno - wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, lub domu pomocy społecznej musi być zdolna do samodzielnej egzystencji,

5.   zobowiązanie się osoby usamodzielnianej do realizacji postanowień indywidualnego programu usamodzielnienia, opracowanego wspólnie z opiekunem usamodzielnienia i zatwierdzonego przez dyrektora PCPR.

 
Opiekunem procesu usamodzielnienia może zostać:

1.   jedno z rodziców zastępczych,

2.   dyrektor placówki rodzinnej,

3.   pracownik socjalny Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie,

4.   wychowawca,

5.   psycholog, pracownik socjalny placówki,

6.   inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnioną

Warunkiem pozostawania opiekunem procesu usamodzielnienia jest pisemna zgoda tej osoby.


Zadania opiekuna procesu usamodzielnienia:

1.   zapoznanie się z dokumentacją i drogą życiową osoby usamodzielniającej się,

2.   opracowanie wspólnie z osobą usamodzielniającą się indywidualnego programu usamodzielnienia,

3.   ocena indywidualnego programu usamodzielnienia oraz jego modyfikowanie,

4.   współpraca z rodziną osoby usamodzielniającej się oraz ze środowiskiem lokalnym, zwłaszcza ze szkołą i gminą,

5.   opiniowanie wniosku o przyznanie pomocy pieniężnej na usamodzielnienie i kontynuowanie nauki.

   

Indywidualny Program Usamodzielnienia przygotowuje się co najmniej na miesiąc przed osiągnięciem pełnoletności, należy uwzględnić w nim:

-    kontakty wychowanka z rodzina i środowiskiem,

-    uzyskanie wykształcenia, tj. określenie kolejnych szczebli edukacji,

-    uzyskanie  kwalifikacji zawodowych przez wychowanka,

-    uprawnienia do ubezpieczenia społecznego,

-    uzyskanie odpowiednich warunków mieszkaniowych,

-    podjęcie zatrudnienia,

-    formy  przysługujących świadczeń.

Przygotowując program usamodzielnienia należy uwzględnić w nim plan podejmowanych działań wynikających z programu oraz terminy ich realizacji, w szczególności należy określić w jakiej szkole  i w jakim okresie osoba zamierza podjąć naukę szkolną.

Ma to ogromne znaczenie, ponieważ na tej podstawie planowane są środki finansowe przeznaczone na kontynuowanie nauki dla osób usamodzielnionych.

Indywidualny program usamodzielnienia staje się podstawą do przyznania świadczeń na usamodzielnienie z datą podpisania go przez osobę usamodzielnianą, opiekuna usamodzielnienia oraz dyrektora powiatowego centrum pomocy rodzinie.

Zmiany w indywidualnym programie usamodzielnienia może dokonać osoba usamodzielniana wspólnie z opiekunem usamodzielnienia w przypadku zmiany sytuacji życiowej wychowanka. Zmiany te wymagają zatwierdzenia przez dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Rybniku.

Po zakończeniu realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia osoba usamodzielniana wraz z opiekunem i dyrektorem powiatowego centrum pomocy rodzinie dokonują oceny końcowej procesu usamodzielnienia.

 
Dyrektor placówki lub rodzina zastępcza informują właściwe powiatowe centrum pomocy rodzinie o zamiarze usamodzielnienia się wychowanka, co najmniej na trzy miesiące przed opuszczeniem przez niego placówki.

Na miesiąc przed opuszczeniem przez wychowanka placówki lub rodziny zastępczej należy złożyć dokumentację dotyczącą osoby usamodzielnianej.


Dokumenty jakie należy przedłożyć do programu usamodzielnienia:

1.   postanowienie Sądu na mocy którego nastąpiło umieszczenie w placówce lub rodzinie zastępczej,

2.   zaświadczenie potwierdzające okres pobytu w placówce/rodzinie zastępczej,

3.   akt urodzenia,

4.   poświadczenie zameldowania (od urodzenia do chwili obecnej),

5.   świadectwo szkolne,

6.   aktualne zaświadczenie szkolne (w przypadku złożenia wniosku o przyznanie pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki),

7.   dowód osobisty,

8.   numer konta bankowego,

9.   dochody osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym,

10. wniosek o przyznanie pomocy.


Warunki pomocy pieniężnej:
 
Pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki:

Wysokość pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie oraz zagospodarowanie w formie rzeczowej ustala się od kwoty podstawy, która wynosi 1.647 zł.
 
Pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki wynosi 494,10 zł., co stanowi 30% podstawy.

Powyższa pomoc przysługuje osobie usamodzielnianej kontynuującej naukę w gimnazjum, szkole ponadpodstawowej, szkole ponadgimnazjalnej lub szkole wyższej.

Pomoc na kontynuowanie nauki przyznaje się na czas nauki, do czasu jej ukończenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat.

Warunkiem przyznania pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki jest określenie w indywidualnym programie usamodzielnienia planu kontynuowania nauki oraz przedłożenie na początku każdego semestru zaświadczenia stwierdzającego kontynuowanie nauki.
 
Pomoc pieniężna na usamodzielnienie:

Pomoc pieniężna na usamodzielnienie uzależniona jest od okresu pobytu w placówce lub rodzinie zastępczej, i może wynosić od 100% do 400% podstawy.

Pomoc ta zostaje wypłacana po ukończeniu nauki, jednak w uzasadnionych przypadkach starosta może ją wypłacić w trakcie trwania nauki.

Warunkiem przyznania pomocy pieniężnej na usamodzielnienie jest pisemna deklaracja osoby usamodzielnianej, zawarta w indywidualnym programie usamodzielnienia, że pomoc ta będzie przeznaczona na zaspokojenie ważnej życiowej potrzeby, w szczególności na:

    -   polepszenie warunków mieszkaniowych,

    -   stworzenie warunków do prowadzenia działalności zarobkowej, w tym podniesienie  kwalifikacji zawodowych,

    -   pokrycie wydatków związanych z nauką osoby usamodzielnianej.


Pomoc pieniężna na usamodzielnienie i kontynuowanie nauki uzależniona jest od dochodów. Przysługuje osobie usamodzielnianej:

1.  samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza 200% kryterium dochodowego na osobę samotnie gospodarującą,

2.  w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza 200% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.

 

Pomoc pieniężna na zagospodarowanie w formie rzeczowej może być przeznaczona na:

1.   materiały niezbędne do przeprowadzenia remontu i wyposażenia mieszkania,

2.   niezbędne urządzenia naukowe,

3.   pomoce naukowe,

4.   sprzęt rehabilitacyjny,

5.   sprzęt, który może służyć do podjęcia zatrudnienia.

 

Pomoc pieniężną na zagospodarowanie w formie rzeczowej przyznaje starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce osiedlenia się wychowanka po opuszczeniu placówki.

Warunkiem przyznania tej formy pomocy jest pisemne oświadczenie osoby usamodzielnianej o zamiarze stałego osiedlenia się na terenie tego powiatu, do którego starosty wnosi podanie o przyznanie pomocy.

Ta forma pomocy nie jest uzależniona od dochodów.

 
Pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki i usamodzielnienie udziela starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania wychowanka przed umieszczeniem w placówce/rodzinie zastępczej,

Pomoc na zagospodarowanie w formie rzeczowej przyznaje starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce osiedlenia się wychowanka, po opuszczeniu placówki/rodziny zastępczej.